ΤΥΦΛΩΣΗ και ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ

 

Από την Αθήνα στο Ερμπίλ, μέσω του Ερεβάν, το "Le Temps" ταξίδεψε σε όσους λένε ότι <<θυσιάζονται>> από την περίφημη Συνθήκη που σηματοδοτεί τη γέννηση της σημερινής Τουρκίας και την ήττα των μειονοτήτων. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας τεράστιας αδικίας. Πριν από 100 χρόνια, στις 24 Ιουλίου 1923, υπογράφηκε η Συνθήκη της Λωζάννης στο Palais de Rumine, μια από τις συμφωνίες ειρήνης που τερμάτισαν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Οι Κούρδοι θα γίνονταν ο μεγαλύτερος λαός στον κόσμο που θα στερούνταν κράτους, οι Αρμένιοι δεν θα έπαιρναν ποτέ αποζημίωση για τη γενοκτονία της οποίας ήταν θύματα, η μοίρα των Ασσυριο-Χαλδαίων θα έπεφτε στο περιθώριο και η εκδίωξη των Ελληνικών πληθυσμών από την Τουρκία θα έπαιρνε βιβλικές διαστάσεις.

Την εποχή εκείνη του θριάμβου των εθνικών κρατών, η αντίληψη ήταν αρκετά διαφορετική. Για την Τουρκία, της οποίας το περίγραμμα ενός σύγχρονου κράτους θα ξεπηδούσε από τα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είναι μια μέρα γιορτής, μακριά από την ταπείνωση που υπέστη κατά τη Συνθήκη των Σεβρών του 1920, η οποία είχε στόχο να τεμαχίσει τη χώρα. 

Οι Σύμμαχοι, από την πλευρά τους, νοιάζονταν λίγο για τα δεινά αυτών των πληθυσμών, εμμονικοί με τα οικονομικά τους συμφέροντα, με το πετρέλαιο και τις επενδύσεις στο σιδηρόδρομο και τώρα ανυπομονούσαν να κατευνάσουν μια Τουρκία που δεν περίμεναν ότι θα παρέμενε τόσο σκληρή μετά την Οθωμανική ήττα.

 Η τύφλωση, η αλαζονεία και οι αντιφάσεις των μεγάλων Δυτικών δυνάμεων σε αυτή την περιοχή, είναι καλά εδραιωμένες. Εδώ και πολύ καιρό, οι Γάλλοι και οι Βρετανοί ειδικότερα, τρίβουν τα χέρια τους φανταζόμενοι ότι οι θησαυροί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μοιράζονται, όπως η γραμμή Σάικς–Πικό, που μοίρασε τη Μέση Ανατολή και της οποίας οι επιπτώσεις γίνονται ακόμα αισθητές.

Η Συμφωνία Σάικς–Πικό, ήταν μυστικό σύμφωνο που συνήφθη τον Μάιο του 1916, ανάμεσα στη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία και είχε και τη συναίνεση της Ρωσίας. Με αυτό μοιράζονταν σε σφαίρες επιρροής και ελέγχου της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας και αρχικά και της Ρωσίας, εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη σημερινή Τουρκία, τη Μέση Ανατολή, το Ιράκ και τη Συρία.