Η λέξη <<ΜΠΑΜΠΕΣΙΑ>>, σημαίνει πολλά πράγματα. Αλλά κυριολεκτικά, προερχόμενη από την αλβανική λέξη pabesë, δείχνει τον δόλιο. Αυτόν που δεν πρέπει κανείς να εμπιστεύεται.
Ως έννοια, η μπαμπεσιά, χρησιμοποιείται από βάθους χρόνου, από την πολιτική της Τουρκίας. Μία πολιτική η οποία εφαρμόζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι με άλλα λόγια η δολιότητα η οποία διακατέχει την τουρκική διπλωματία, εις βάρος όσων αμφισβητούν τις άνομες και πέρα πάσης λογικής κυριαρχικές της διαθέσεις.
Σήμερα ζούμε εκτός των παράλογων διεκδικήσεων της, την <<ουδετερότητα της>>, από τα τεκταινόμενα μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Φυσικά δανείζεται χρόνο, για να απλώσει όταν έρθει η ώρα το χέρι της προς τον νικητή, χωρίς να απορρίψει τις πράξεις του ηττημένου. Έτσι από τη μία συντάσσεται ανοιχτά με τη Δύση και από την άλλη συμμαχεί με την Ανατολή. Απορρίπτει ως απαράδεκτη την αναγνώριση των δημοκρατιών του Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, αλλά είναι πολλή φιλική της χώρα η Ρωσία και έχει τα <<δίκια>> του ο Πούτιν. Η Τουρκία εισάγει το περισσότερο αλουμίνιο της Ρωσίας, όπως και το σιτάρι, γι΄ αυτό λέει την <<έφερε>> στους <<συμμάχους>> της με τους ρωσικούς S-400 Triumf, το γνωστό κινητό πυραυλικό σύστημα εδάφους - αέρος, που έχει σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση ποικίλων εναέριων απειλών.
Ο Ταγίπ Ερντογάν συντάσσεται με τη Δύση. Έχει όμως επιφυλάξεις σχετικά με τις κυρώσεις στη Ρωσία. Γιατί λέει η Τουρκία θα υποστεί το μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα από την Ουκρανική κρίση. Θέτοντας ως πρόσχημα ιδιαίτερα τον τουρισμό, δευτερεύοντος του ενεργειακού τομέα.
Ο Ταγίπ Ερντογάν θέτει όρους. Για την αποστρατικοποίηση των Ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, για την επανένωση της Κύπρου που προωθεί ο ΟΗΕ αλλά αυτός θέλει δύο κράτη, ενώ την ίδια ώρα αρνείται το άρθρο 121 της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας για ΙΣΟΤΙΜΙΑ θαλασσίων ζωνών των νησιών, σε αντιστοιχία με αυτές των ηπειρωτικών περιοχών.
Η πανουργία του Ταγίπ και της τουρκικής προπαγάνδας, δεν έχουν τέλος. Η Άγκυρα, επειδή έχει έρθει πολλές φορές αντιμέτωπη με κυρώσεις (που δεν εφαρμόζονται ποτέ), έχει αναπτύξει το δικό της επιχείρημα πάνω στο θέμα. Ότι ποτέ οι κυρώσεις δεν φέρνουν θετικό αποτέλεσμα. Και γι΄αυτό το λόγο προσπαθεί να υποστηρίξει σήμερα μία εξισορροπητική στάση πάνω στο Ουκρανικό.
Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ συσπειρώθηκαν γύρω από το Κίεβο. Τελευταία όπως θέλει να δείχνει και ο πρόεδρος της Τουρκίας. Με μία όμως διαφορά. Ο ίδιος έχει συνάψει στρατιωτικές συμφωνίες με τη Μόσχα, εκμεταλλευόμενος τη διεθνή Συνθήκη του Μοντρέ, με την οποία η Τουρκία έχει τον έλεγχο της διέλευσης των πλοίων μεταξύ Μεσογείου και Μαύρης Θάλασσας. Η ένταση γύρω από το Ουκρανικό, έφερε Τούρκους αξιωματούχους να λένε απευθυνόμενοι προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η Συνθήκη του Μοντρέ είναι ζωτικής σημασίας για την περιφερειακή ειρήνη.
Ο Ιμπραχίμ Καλίν, εξ απορρήτων άνθρωπος του Ερντογάν, σε συνέντευξή του σε Γερμανική εφημερίδα, ανέφερε επί λέξη: Οι χώρες σχηματίζουν και δικές τους συμμαχίες με άλλες. Το ΝΑΤΟ είναι η σημαντικότερη και η πιο επιτυχημένη στρατιωτική συμμαχία που έχει δει ποτέ ο κόσμος, είμαστε βασικό μέλος της. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συμμετέχουμε και σε άλλες συμμαχίες, όπως στην κεντρική Ασία, τον Καύκασο, την Εγγύς Ανατολή ή την Αφρική ή ότι δεν μπορούμε να έχουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία ή την Κίνα. Για μας η εξωτερική πολική δεν είναι ένα παιγνίδι μηδενικού αθροίσματος, όπου μια συμμαχία είναι δυνατή μόνο σε βάρος μιας άλλης. Ο γεωγραφικός μας χώρος το επιβάλλει, αλλά και μας βοηθά παράλληλα. Δεν σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να είμαστε σύμφωνοι σε όλους τους τομείς, ούτε και με τη Ρωσία. Δεν έχουμε αναγνωρίσει την προσάρτηση της Κριμαίας, δεν στηρίζουμε την πολιτική στη Συρία και τις ομάδες μισθοφόρων Βάγκνερ στη Λιβύη. Αλλά δεν χρειάζεται γι αυτό να τσακωθούμε. Όσο για τις σχέσεις μας με τη Γερμανία, πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην εκ νέου ευθυγράμμιση των στρατηγικών μας συμφερόντων και ιστορικών απόψεων.
ΜΑΚ. ΑΠ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου