ZHTANE THN ΚΡΗΤΗ ΑΝΟΙΧΤΑ. ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ;

ΦΟΒΕΡΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ
ΟΤΑΝ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ... ΠΟΙΟΣ;...Ο ΤΟΥΡΚΟΣ...
100 οργανώσεις μαζί με τον Σύλλογο Αλληλεγγύης και Αλληλοβοήθειας Τουρκικού Κόσμου, ετοιμάζονται να υποβάλλουν μηνύσεις σε διεθνές επίπεδο για ένταξη στην Τουρκία των Δωδεκανήσων, Κρήτης, Λιβύης, Μοσούλης, Κιρκούκ, Κριμαίας και Δυτικής Θράκης.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ανταποκριτή του πρακτορείου Αnadolu, η Κρήτη η οποία βρίσκεται στα 180 χιλιόμετρα ανοιχτά από τις ακτές των Μούγλων, κατακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1669 από τον οθωμανικό στόλο μετά από μία μεγάλη μάχη που διήρκεσε 24 χρόνια 4 μήνες και 16 μέρες. Η κατάκτηση του νησιού από τους Τούρκους, αντιμετωπίστηκε με μεγάλη χαρά από τους Έλληνες. Η ορθόδοξη εκκλησία που την είχαν κλείσει οι Βενετοί, αμέσως άνοιξε. Στο νησί εγκαταστάθηκαν αγρότες, οικογένειες αγροτών, ενώ κατασκευάστηκαν τζάμια, μεντρεσέδες, γέφυρες, βιβλιοθήκες και κρήνες. Λόγω αυτού του ελεύθερου περιβάλλοντος, πολλοί Έλληνες ήρθαν στο νησί και εγκαταστάθηκαν. Στα 1.760 στο νησί ζούσαν 200 χιλιάδες μουσουλμάνοι και 60.000 χριστιανοί. Στο νησί η πρώτη εξέγερση έγινε στα 1770 με υποδαύλιση από τους Ρώσους και από τότε και μετά, με διαλείμματα συνεχίστηκαν. 241 χρόνια μετά από τότε που ο Σαντραζαμ Φαζίλ Αχμέντ Πασάς έμπηξε την τουρκική σημαία στο κάστρο του Ηρακλείου, μόλις πριν από τους βαλκανικούς πολέμους, η Κρήτη έπαψε να είναι οθωμανικό έδαφος.
Το 1821 άρχισε η ελληνική επανάσταση η οποία καταπνίγηκε το 1825 αλλά το 1830 με πίεση από τις δυτικές δυνάμεις, συστάθηκε η ανεξάρτητη Ελλάδα. Αμέσως μετά ξέσπασε εξέγερση στην Κρήτη. Η εξέλιξη αυτή καταπνίγηκε, αλλά οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και πάλι το 1841 και το 1859. Κατά τη διάρκεια αυτών των εξεγέρσεων έγιναν σφαγές σε βάρος των Τούρκων. Η μεγαλύτερη εξ αυτών είναι στις 16 Αυγούστου 1866, στην κωμόπολη Σέλινο. Έχει καταγραφεί στα αρχεία πώς χιλιάδες Τούρκοι δολοφονήθηκαν.
Το νησί πέρασε στην Ελλάδα στα 1909. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την οθωμανική γεωγραφία γέμισαν τις πλατείες φωνάζοντας το σύνθημα ” Η Κρήτη είναι η ψυχή μας, θυσία ας γίνει το αίμα μας”, διαμαρτυρόμενοι έτσι για την κατάληψη της Κρήτης.
Μετά από το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, το νομικό status της Κρήτης και των νησιών του Αιγαίου ήρθαν πάλι στην επικαιρότητα. Με τη συνθήκη του Λονδίνου στις 30 Μαΐου 1913, τα 3/4 της Κρήτης δόθηκαν στην Τουρκία. Γίνονται ετοιμασίες ώστε να τεθούν σε διεθνή δικαστήρια οι ισχυρισμοί ότι η Ελλάδα κατά παράβαση των συνθηκών κατέλαβε όλο το νησί .
Ο αντιπρύτανης του πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης καθηγητής Ιλιάς Τοπσακαλ και ο πρόεδρος του Συλλόγου Αλληλεγγύης και Αλληλοβοήθειας Τουρκικού Κόσμου Χαλιτ Κανάλ, σχολίασαν στον ανταποκριτή του πρακτορείου Αναντολού, τη δικαστική διαδικασία και τους στόχους της, αναφέροντας πώς θα μεταφέρουν την δίκη στις ανώτατες διεθνείς αρχές.
Ο καθηγητής Ιλιάς Τοπσακαλ ανέφερε πως στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο υπάρχουν γειτονικές χώρες που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και εξ αυτών επικεφαλής είναι η Ελλάδα.
Ο Τοπσακαλ είπε πως η Ελλάδα χωρίς να υπολογίζει το διεθνές δίκαιο εγκατέστησε στρατό στα Δωδεκάνησα, προβαίνοντας σε προκλητικές δράσεις και συνέχισε λέγοντας : ” Η Ελλάδα την τελευταία περίοδο αύξησε ακόμα περισσότερο αυτές τις δράσεις. Ιδιαίτερα στην Ανατολική Μεσόγειο η ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου γύρω από την KKTC, ώθησε την Ελλάδα στο να βρει εταίρους. Στην κατεύθυνση αυτή, παίρνοντας πίσω της την Αίγυπτο, το Ισραήλ και ενίοτε ακόμα και τον Λίβανο και άλλες χώρες, χωρίς να υπολογίζει καθόλου το διεθνές δίκαιο, άρχισε να κινείται σε μία περιοχή όπου καμία συμφωνία δεν της αναγνωρίζει κάποιο δικαίωμα. Μάλιστα και διεθνείς εταιρείες επιχείρησαν να κάνουν εμπόριο εκεί. Άλλες χώρες εκεί δεν έβγαλαν κιχ. Ενώ η Τουρκία καταλήγοντας σε μία πολύ σημαντική συμφωνία με τη Λιβύη σχετικά με την υφαλοκρηπίδα, διασφάλισε την ασφάλεια και το μέλλον της στην περιοχή.”
Ο καθηγητής Τοπσακαλ ανέφερε πως με μία αναφορά που ετοιμάστηκε από το υπουργείο Εξωτερικών και από το Πολεμικό Ναυτικό, άρχισε η διερεύνηση των δικαιωμάτων στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου.
ΑΝΤΛΗΣΗ ΠΗΓΗΣ  tourkikanea.

Σχόλια