Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ;

Ο Τάσος Ισαάκ, ήταν Ελληνοκύπριος. Δολοφονήθηκε βάναυσα από Τούρκους πολίτες και αστυνομικούς στην διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης στην περιοχή της νεκρής ζώνης, στη Δερύνεια της επαρχίας Αμμοχώστου.

.......Ο Tάσος Ισαάκ, στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλον Ελληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Τούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν μεγάλος αριθμός Τούρκων και Τουρκοκύπριων αντιδιαδηλωτών καθώς και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν επανειλημμένα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς, μέχρις ότου αυτός εξέπνευσε. Άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από την την Ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 από την τουρκοκυπριακή, σύμφωνα με την έκθεση του OHE. Δύο Ιρλανδοί αστυνομικοί, μέλη της διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ (UNFICYP), δεν κατάφεραν να τον αποσπάσουν από τα χέρια των μαινόμενων Τουρκοκυπρίων. Τα υπόλοιπα μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ, τα οποία ήταν παρόντα στην σκηνή, επέλεξαν να μην επέμβουν......

Οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ, του Σολωμού Σολωμού, της Κύπρου και του Ελληνισμού.

ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΜΑΛΚΙΔΗ

Τούτες τις ώρες του 1996 δολοφονούνταν από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής και κατοχής ο Τάσος Ισαάκ. Ανιδιοτελής αγωνιστής του Ελληνισμού ο οποίος  ζήτησε το αυτονόητο για τους ανθρώπους, τις Ελληνίδες και τους Έλληνες: Ελευθερία !

Με είχε  συγκινήσει  η συνάντησή μου με την αδελφή και την κόρη του δολοφονημένου από τους Τούρκους εισβολείς Τάσου Ισαάκ. Μαζί με τον Σολωμού Σολωμού, ο Τάσος Ισαάκ αποτελεί έναν από τους νέους μάρτυρες που θυμίζουν στο μιθριδατισμένο κοινωνικό σώμα  τη βαραβαρότητα στην Κύπρο.

Η κόρη του Τάσου, η οποία αγέννητη πήρε το όνομα του πατέρα της, στη συνάντησή της με ανώτατους θεσμικούς της Ελληνικής Δημοκρατίας είχε ζήτησε το αυτονόητο: Να βρεθούν οι δολοφόνοι του πατέρα της που κυκλοφορούν ελεύθεροι, ατιμώρητοι, χωρίς ενοχές και τύψεις και να αποδοθεί δικαιοσύνη. 

Και μαζί με την Αναστασία Ισαάκ όλοι εμείς ζητάμε να βρεθούν οι  δολοφόνοι του Τάσου, οι εκτελεστές του Σολωμού, του Θεόφιλου Γεωργιάδη, των στρατιωτών και των πολιτών που δολοφονήθηκαν και σφαγιάστηκαν το 1974 και συνεχίζουν να δολοφονούνται έως σήμερα. 

Ζητούμε τη δικαιοσύνη,  για τον Ελληνισμό που βιάστηκε από τους επίορκους, ζητάμε τη Θέμις και την Νέμεσις για την Κύπρο που τη δολοφονούν τα  Τουρκικά στρατεύματα.

Τώρα που οι ίδιοι ατιμώρητοι δολοφόνοι επανέρχονται στο Αιγαίο, στη Θράκη και βεβαίως ξανά στην Κύπρο, απαιτούμε τη δικαιοσύνη για τους αγνοούμενους, για τους πρόσφυγες, για τον Τάσο, τον Σολωμού, για την Κύπρο, τον Ελληνισμό και  την Πατρίδα.

Είναι η μόνη επιλογή επιβίωσης και συνέχειας του Ελληνισμού !

 

Στις 24 Ιουνίου 2008 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ένοχη την Τουρκία για τις δολοφονίες Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο, η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του 2ου άρθρου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, δηλαδή δεν προχώρησε σε ενέργειες για την εύρεση των ενόχων. Επίσης επιδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Ισαάκ.