ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΑΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Μιλώντας στο συνέδριο του Economist, στο Λαγονήσι, ο τέως Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, ζήτησε η Τουρκία να πληρώσει τίμημα, από τη στιγμή που έχει ηγεμονικές βλέψεις τουλάχιστον σε ένα τμήμα της Ευρωπαϊκής ηπείρου, αλλά ο τέως αντικαγκελάριος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, υποστήριξε ότι οι κυρώσεις δεν αποτελούν λύση αντιπροτείνοντας «Στρατηγική υπομονή».

Ο Φρανσουά Ολάντ υποστήριξε ότι οι ΗΠΑ πιστεύουν πως η Τουρκία πρέπει να μείνει εντός του πλαισίου του ΝΑΤΟ. Και πολλά κράτη της Ευρώπης που θέλουν να διατηρούν καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ, προτιμούν να μην είναι απαιτητικοί έναντι του Προέδρου Ερντογάν. Αυτή είναι η πρώτη εξήγηση.Η δεύτερη εξήγηση είναι ότι υπάρχουν κάποια κράτη που είναι υπό την επιρροή της Τουρκίας σε εμπορικό και οικονομικό επίπεδο. Δεν θα τα αναφέρω, αλλά είναι τα κράτη που δεν δέχονται να επιβληθούν κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας, επισήμανε ο τέως Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Μια άλλη ερμηνεία έχει να κάνει με το ότι υπάρχουν οι Τούρκοι που ζουν στην Ευρώπη, τη Γαλλία, τη Γερμανία και αυτό βαραίνει στις αποφάσεις των κυβερνήσεών τους. Νομίζω ότι πολύ καιρό ανεχτήκαμε τη δημιουργία τέτοιων επιρροών μέσα στην Ευρώπη. Ο Ερντογάν πραγματοποιεί προεκλογικές εκδηλώσεις στην Ευρώπη, στη Γερμανία, τη Γαλλία και εμείς το έχουμε ανεχθεί. Η Ευρώπη θα πρέπει να αντιληφθεί ότι η Τουρκία έχει ηγεμονικές βλέψεις τουλάχιστον σε ένα τμήμα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Η Τουρκία βιώνει σημαντική ύφεση, ο Ερντογάν είναι λιγότερο δημοφιλής στη χώρα του, έχει κάνει διάφορες στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, πάντα σε σύγκρουση με τους Κούρδους, κρατά διαφωνούντες και διανοούμενους στη φυλακή. Η μόνη λύση του Ερντογάν είναι να ξαναδημιουργήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να αξιοποιήσει τον εθνικισμό. Θα πρέπει ο Πρόεδρος Ερντογάν και η Τουρκία να πληρώσουν το τίμημα για αυτή την πολιτική. Αν αυτό ισχύει για τον Πούτιν, ισχύει και για τον Ερντογάν Αν αυτοί οι ηγέτες αντιμετωπίσουν κυρώσεις και περιορισμούς που τους δημιουργούν πρόβλημα στην κοινή τους γνώμη, τότε θα μειώσουμε την επιθετικότητά τους. Και κατέληξε υπογραμμίζοντας  ότι το να έχουμε επιτρέψει, εντός του ΝΑΤΟ, στην Τουρκία να έχει αγοράσει ρωσικούς πυραύλους σε αντίθεση με το πνεύμα της Συμμαχίας, αυτό λέει πολλά για τις υποχωρήσεις ή για τις παραιτήσεις ορισμένων κρατών – μελών του ΝΑΤΟ αρχής γενομένης από τις ΗΠΑ, έναντι της Τουρκίας.

Σε ερώτηση για το προσφυγικό/μεταναστευτικό, ο κ. Ολάντ, αφού επισήμανε ότι δεν είναι καθόλου απίθανη μια νέα μεταναστευτική κρίση, δήλωσε ότι ο Ερντογάν μπορεί να την χρησιμοποιήσει ως μορφή πίεσης, να αφήσει μετανάστες να έλθουν στην Ευρώπη και τότε θα δούμε τα hot spots να μην μπορούν πιθανώς να δεχθούν άλλους πρόσφυγες, εκτός αν υπάρχει κατανομή των προσφύγων στην Ευρώπη. «Μιλάμε και συζητάμε επί μακρόν για τα 400 ασυνόδευτους ανηλίκους, φαντασθείτε πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να γίνει ο καταμερισμός 400.000 προσφύγων και μεταναστών. Θα πρέπει, λοιπόν, να προστατέψουμε τα σύνορά μας, να στηρίξουμε χώρες, όπως είναι η Ιταλία, η Ελλάδα, η Μάλτα. Θα πρέπει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης να έχουμε εκπονήσει σχέδιο κατανομής των προσφύγων», ανέφερε κλείνοντας την ομιλία του ο τέως Πρόεδρος της Γαλλίας.

Ο  Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, είπε ότι η Τουρκία θα είναι η επόμενη πυρηνική δύναμη στη γειτονιά μας, σημείωσε πως καμία χώρα δεν εκδιώχθηκε από το ΝΑΤΟ, ούτε και η Ελλάδα επί δικτατορίας. «Σε περίπτωση κυρώσεων, ποια είναι η πρώτη χώρα που θα υποστεί τις συνέπειες; Η Ελλάδα. Και μετά, η Γερμανία», υποστήριξε και συνέχισε: Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι πρώτον, να βρούμε συμμάχους στους γείτονές του, έτσι ώστε μην φαίνεται ότι είναι ο ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου. Και δεύτερον, θα πρέπει να διαπραγματευθούμε. Η οικονομία του είναι στα πρόθυρα καταστροφής, έχει και τις εκλογές, ενώ όσο έχει έναν εξωτερικό εχθρό, ο λαός συσπειρώνεται. Σε αυτήν τη σύγκρουση η Γερμανία προσπαθεί να βρεθούν ειρηνικές λύσεις, αυτή τη στιγμή μία λύση υπάρχει: η στρατηγική υπομονή. Δεν θα βρούμε μια γρήγορη λύση με το να τον διώξουμε (τον Ερντογάν) από το ΝΑΤΟ ή με κυρώσεις. Ο Ρούσβελτ είχε πει κάποτε, θα πρέπει να μιλάμε σοφά, αλλά να έχουμε και ένα μεγάλο ραβδί. Η Ευρώπη λειτουργεί διαφορετικά: Μιλά με βροντερή φωνή, αλλά έχουμε πολύ μικρό ραβδί.

ΑΝΤΛΗΣΗ ΠΗΓΗΣ 

ΑΠΕ-ΜΠΕ 

Hellas Journal