26 Απριλίου 1986, αργά το βράδυ, ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού εργοστασίου του Τσέρνομπιλ εξερράγη. Στο πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας λειτουργούσαν τέσσερις αντιδραστήρες RBMK, ένα από τα πρώτα μοντέλα σοβιετικής σχεδίασης. Η αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση ξεκίνησε στον αντιδραστήρα 4, το πάνω μέρος του οποίου εξερράγη. Το ατύχημα προκλήθηκε από μια δοκιμή που έκαναν οι χειριστές στους ατμοστρόβιλους για να βεβαιωθούν ότι το σύστημα ψύξης θα συνέχιζε να λειτουργεί στην περίπτωση μιας αναγκαστικής διακοπής λειτουργίας του αντιδραστήρα.
Το Τσέρνομπιλ έγινε μία πόλη φαντασμάτων, αλλά και οι κάτοικοι της γύρω περιοχής σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων, έφυγαν, φοβούμενοι την ακτινοβολία.
Σήμερα, 32 χρόνια μετά, πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να ζήσουν σε σπίτια -ερείπια στην άκρη της ζώνης αποκλεισμού. Στο χωριό Στεσχίνα, 30 χιλιόμετρα από το κέντρο του Τσέρνομπιλ, τρία παιδάκια παίζουν στην πλατεία με τα δύο σκυλάκια τους, που βρίσκεται μόλις 30 χιλιόμετρα μακριά από το Τσέρνομπιλ. Οι γείτονες της οικογένειας είναι λίγοι και είναι άνω των 70 ετών. Η οικογένεια της Μαρίνα μετακόμισε εκεί από το 1982. Το σπίτι της έχει ανάγκη επισκευής. Τα δάπεδα είναι σάπια, τα καλοριφέρ σκουριασμένα σε μία περιοχή που η θερμοκρασία πέφτει στους -20 C το χειμώνα. Ευτυχώς υπάρχουν αέριο, ηλεκτρικό ρεύμα και σήμα κινητού τηλεφώνου, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει πρόσβαση στο διαδίκτυο. Αλλά υπάρχει μόνο μια εξωτερική τουαλέτα. Το νερό είναι πρόβλημα, καθώς η μόνη πηγή προέρχεται από ένα μολυσμένο πηγάδι που συνδέεται με το σπίτι μέσω ενός σωλήνα και η οικογένεια πρέπει να βράσει το νερό πριν το πιεί.
Οι ιδιοκτήτες σπιτιών σε καλή σχετική κατάσταση, συμβιβάζονται με 2.500 ευρώ για πώληση, αλλά τα περισσότερα οι ιδιοκτήτες τους τα ξεφορτώνονται ακόμα και για 500 ευρώ. Η Μαρίνα, σε τραγική οικονομική κατάσταση δεν μπορούσε να πληρώσει τόσα χρήματα. Ο Δήμος της παρείχε δωρεάν στέγη, με την προϋπόθεση να φροντίζει έναν ηλικιωμένο άνδρα που πάσχει από άνοια. Όταν ο άνδρας πέθανε πριν δύο χρόνια, η Μαρίνα κληρονόμησε το σπίτι του.
Σε μια άλλη περίπτωση, ο Βαντίμ αγόρασε για 1.500 ευρώ ένα επαγγελματικό κτήριο στο επίσης έρημο χωριό Ντιτιάνκι. Πριν αποφασίσει να κάνει το επαγγελματικό βήμα φτιάχνοντας ένα νέο μεταλλείο, ο Βαντίμ είχε βρεθεί στα όρια της φτώχειας στην Ουκρανία, παρόλο που παλιότερα έβγαζε ως και ένα εκατομμύριο ευρώ το χρόνο.
ΑΝΤΛΗΣΗ ΠΗΓΗΣ BBC
ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ - ΤΙ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ Η GREENPEACE
1. Περίπου 5 εκ. άνθρωποι ζουν ακόμα σε περιοχές εκτεθειμένες σε ραδιενέργεια.
2. Η ποσότητα ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα είναι σχεδόν 200 φορές μεγαλύτερη από τη ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε από τις δύο ατομικές βόμβες του Ναγκασάκι και της Χιροσίμα μαζί.
3. Το Πριπιάτ, η κοντινότερη πόλη, εκκενώθηκε δύο μέρες μετά την καταστροφή. Σε αυτό το διάστημα πολλοί άνθρωποι είχαν ήδη εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας.
4. Η ραδιενεργή βροχή έφτασε μέχρι την Ιρλανδία. Η Ουκρανία, η Λευκορωσία και η Ρωσία ήταν οι χώρες που επηρεάστηκαν περισσότερο, αφού απορρόφησαν το 63% της ρύπανσης από το ατύχημα.
5. Από τότε που οι κάτοικοί εγκατέλειψαν το Πριπιάτ λόγω των υψηλών ποσοστών ραδιενέργειας, λύκοι, άγρια άλογα, κάστορες, αγριογούρουνα και άλλα ζώα κατοικούν στην πόλη.
6. Τα ζώα που ζουν μέσα στην αποκλεισμένη ζώνη 30 χιλιομέτρων γύρω από το Τσερνόμπιλ έχουν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, αυξημένες γενετικές μεταλλάξεις και χαμηλό ποσοστό γεννήσεων.
7. Θα περίμενε κανείς ότι οι αντιδραστήρες του Τσερνόμπιλ θα έκλειναν αμέσως μετά το ατύχημα, όμως οι υπόλοιποι τρεις αντιδραστήρες του εργοστασίου λειτούργησαν για άλλα 13 χρόνια!
8. Υπάρχει ακόμα ραδιενεργό υλικό σε μία τσιμεντένια σαρκοφάγο, που όμως πλέον καταρρέει, και χτίστηκε πάνω από τον αντιδραστήρα μετά το ατύχημα. Ένα καινούργιο περίβλημα χτίζεται πάνω από τη σαρκοφάγο, αλλά η προστασία του θα διαρκέσει μόνο για 100 χρόνια.
9. Το δάσος κοντά στο σημείο της καταστροφής ονομάζεται «Κόκκινο Δάσος», γιατί τα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας σκότωσαν τα δέντρα και κάλυψαν μεγάλες εκτάσεις με το έντονο κόκκινο χρώμα του νεκρού πεύκου.
10. Η πυρηνική βιομηχανία και οι κυβερνήσεις που τη στηρίζουν στην Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Λευκορωσία θέλουν να ξοδέψουν δισεκατομμύρια σε άλλα πυρηνικά σχέδια, αγνοώντας την υποχρέωσή τους να στηρίξουν τους επιζώντες του ατυχήματος. Υποβαθμίζουν τις επιπτώσεις της καταστροφής και κρύβουν την καθημερινή πραγματικότητα του Τσερνόμπιλ.
11. Πλέον μπορείς να πας ταξίδι στην αποκλεισμένη ζώνη του Τσερνόμπιλ! Τα ταξιδιωτικά πρακτορεία οργανώνουν ημερήσιες εκδρομές στην εγκαταλελειμμένη πόλη του Πριπιάτ.
12. Το Πριπιάτ συνεχίζει να έχει υψηλά επίπεδα ρύπανσης και θα παραμείνει εγκαταλελειμμένο, αφού το πλουτώνιο χρειάζεται περισσότερα από 24.000 χρόνια για να μειωθεί η έντασή του μόλις στο μισό.
13. Η ραδιενέργεια ήταν τόσο ισχυρή που τα μάτια του πυροσβέστη VladimirPravik έγιναν μπλε από καφέ.
14. Η Σουηδία ήταν η πρώτη χώρα που ενημέρωσε τον κόσμο για την καταστροφή, αφού αρχικά η Σοβιετική κυβέρνηση αποφάσισε να κρατήσει την έκρηξη στο Τσερνόμπιλ μυστική.
15. Στις ρυπασμένες περιοχές, το Τσερνόμπιλ επηρεάζει όλες τις πλευρές της ζωής των ανθρώπων. Η ραδιενέργεια είναι στο φαγητό που τρώνε, στο γάλα και το νερό που πίνουν, στα σχολεία, τα πάρκα και τις παιδικές χαρές που παίζουν τα παιδιά τους και στα ξύλα που καίνε για να μείνουν ζεστοί.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου