ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΣΦΙΞΙΜΑΤΑ ΝΤΙΜΙΤΡΟΦ

Πρακτικά, το όνομά μας δεν υπάρχει σε ένα ενωμένο όνομα. Ούτε, πάλι, το ενωμένο είναι σύνθετο όνομα. Νομίζω ότι η ουσία του συμβιβασμού, εφόσον είναι εφικτός, είναι σε δύο πυλώνες. Ο ένας πυλώνας είναι ότι οι Μακεδόνες πρέπει να είναι Μακεδόνες που μιλούν την μακεδονική γλώσσα, γιατί ο φόβος μας από τη συγκεκριμενοποίηση του ονόματος Μακεδονία με έναν προσδιορισμό θα είναι αδύνατον να καλυφθεί. Αυτός ο φόβος θα πρέπει να καλυφθεί καταλλήλως, ώστε εμείς γενικά να μπορέσουμε να ανοιχτούμε σε έναν γεωγραφικό προσδιορισμό.
Για το παρελθόν θα συζητάμε; Με αυτό θα μείνουμε; Με τους μύθους για το ποιος έχει τις πιο ένδοξες ήττες; Ή θα προσπαθήσουμε να λύσουμε τα προβλήματα για να εξασφαλίσουμε το παρόν και το μέλλον; Ιδιαίτερα από τη στιγμή που την υπεράσπιση της ταυτότητας την φέραμε σε ένα πεδίο που η άλλη πλευρά προηγείται με 99-1, από την άποψη της δυτικής σκέψης, της φιλοσοφίας. Ανοίξτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. Δεν υπήρχαν έθνη εκεί. Αυτός ο κόσμος είχε τέτοια κουλτούρα, αυτή ήταν η γλώσσα αυτού του πολιτισμού, τα αρχαία Ελληνικά.
Η δική μας γλώσσα είναι αναμφίβολα σλαβική. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάγεται στην ομάδα των νοτιοσλαβικών γλωσσών. Εμείς, μέσω της πολιτικής του εξαρχαϊσμού, επιχειρήσαμε να ενισχύσουμε τη ρίζα, για ποιους λόγους η γλώσσα είναι μακεδονική και εμείς Μακεδόνες, γεγονός που μας έφερε σε ένα ευάλωτο πεδίο, επειδή αυτός είναι ο κόσμος του Ελληνικού πολιτισμού. Ο κόσμος των εθνών, της δημιουργίας των εθνών κλπ είναι πολύ πιο πρόσφατος - τον 18ο, 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Έτσι, όταν με το άγαλμα του Αλέξανδρου προσπαθείτε να υπερασπιστείτε την ταυτότητα, δημιουργείτε πολύ μεγαλύτερη αντίσταση εκεί όπου θα έπρεπε να δώσουμε τα χέρια.
Και οι δύο πλευρές πληρώνουν ήδη το πολιτικό κόστος από το άνοιγμα αυτού του προβλήματος και έχουν επενδύσει πολιτικά στην επίλυσή του. Η Ελλάδα έχει μακροπρόθεσμο στρατηγικό συμφέρον να είναι η ΠΓΔΜ στενός σύμμαχός της, μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, γιατί γείτονες είμαστε και γείτονες θα μείνουμε.
 Αν δεν υπάρξει μία κατάληξη που θα καλύπτει και τις δικές μας βασικές ανησυχίες, και τις δικές τους ανησυχίες, τότε δεν θα υπάρξει όφελος και θα μείνουμε μόνο με το πολιτικό κόστος. Άρα, νομίζω ότι και εκεί υπάρχει ενδιαφέρον για λύση.

Αυτά ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων Νίκολα Ντιμιτρόφ, σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό των Σκοπίων, κληθείς να σχολιάσει αν η χώρα θα μπορούσε να αποδεχτεί μία πρόταση για ένα ενωμένο όνομα αμετάφραστο, όπως το GornaMakedonija. Ανέφερε επίσης ότι ο γεωγραφικός προσδιορισμός που θα μπορούσε να αποδεχτεί η χώρα του στην ονομασία της δεν μπορεί να είναι αναξιοπρεπής.
Σχετικά με την Ελληνική θέση για αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων, ο Νίκολα Ντιμιτρόφ ανέφερε ότι αυτή ενδεχομένως οφείλεται στην εμπειρία της Ελληνικής πλευράς από τη συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες με την Αλβανία, η οποία ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο στα Τίρανα. Στην περίπτωση της χώρας του το Σύνταγμα ορίζει ότι η κύρωση των διεθνών συμφωνιών που υπογράφει η χώρα γίνεται από την Βουλή, το δε Συνταγματικό Δικαστήριο δεν έχει δικαίωμα να υπεισέλθει και να κρίνει το περιεχόμενο των διεθνών συμφωνιών που έχουν κυρωθεί, αλλά μόνο θέματα που σχετίζονται με τη διαδικασία. Γι' αυτό πιστεύουμε συνέχισε, ότι μία διεθνής συμφωνία που θα κυρωθεί από το κοινοβούλιο είναι η πιο σοβαρή εγγύηση.
Τέλειωσε λέγοντας ότι κατά την τελευταία επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκου Κοτζιά στα Σκόπια, σημειώθηκε πρόοδος για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της ονομασίας.