Ήταν όμως η Ελλάδα μια αδύναμη χώρα; Όποιος ανατρέξει στην πορεία της χώρας, στην οικονομία, την παραγωγή, τους πόρους της γενικότερα, θα διαπιστώσει πως όχι. Η Ελλάδα δεν ήταν μια αδύναμη χώρα. Μια ανεκμετάλλευτη χώρα ήταν! Το σύνολο του πολιτικού ιστού βαρύνεται για αυτή την διπλή, απόλυτη χρεοκοπία, μέσα σε λίγα χρόνια. Κράτους και πολιτών. Ούτε την χώρα έσωσαν οι χειρισμοί τους και οι θυσίες μας, ούτε τις τράπεζες, ούτε την κοινωνία μας συγκράτησαν. Πόσα κεφάλαια αλήθεια αφελληνίσθηκαν τα τελευταία χρόνια; Πόσους ανέργους δημιούργησαν; Πολιτικές συντεταγμένης χρεοκοπίας. Αργός θάνατος.
Και εμείς ως πολίτες, επιλέξαμε και ανεχτήκαμε τον κάθε ανεπάγγελτο ως ηγέτη μας, οδηγώντας μας στην εξαθλίωση, σκοτώνοντας συμπολίτες μας, εξευτελίζοντάς μας σε διεθνές επίπεδο, κάνοντας μας παράδειγμα προς αποφυγήν, στερώντας μας τα παιδιά μας και οδηγώντας τα σε ακούσια φυγή. Και δεν διαμαρτυρόμαστε, δεν αντιδρούμε, φοβόμαστε ότι θα …χρεοκοπήσουμε και θα γίνουμε Βενεζουέλα και δεν θα έχουμε ούτε χαρτί υγείας!! Και χαζογελάμε με την καταστρατήγηση κάθε δημοκρατικής έννοιας. Και δεν ντρεπόμαστε για την απώλεια της αξιοπρέπειάς μας, για την κλοπή των κόπων μας! Χαιρόμαστε μάλιστα, που καταφέραμε να διώξουμε τα παιδιά μας, μακριά από τον τόπο τους! Που τα σώσαμε, που τους προσφέραμε άνετη μοναξιά!
Και όσα απέμειναν, εργάζονται με μισθούς πείνας, σε φουλ ωράρια, αδυνατώντας να συντηρηθούν, πόσο μάλλον να φτιάξουν οικογένεια.
Ντρέπομαι για την γενιά μου. Δεν πρόσθεσε ούτε ένα μικρό χαλικάκι για τις γενιές που ακολουθούν. Αντιθέτως γκρέμισε το οικοδόμημα εκ θεμελίων και παραδίδει ένα γερασμένο μέλλον.
Και πώς να απαντήσεις στις απορίες των παιδιών; Κι αν συνηθίσουν την μιζέρια, θα ελαφρύνει η ντροπή μας;
Νίκος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου