Το έτος της πρώτης οικοδόμησης της Μονής δεν είναι ακριβώς γνωστό. Το βέβαιο είναι ότι προϋπήρχε του 1500, αφού ο όσιος Δαυίδ (που έζησε γύρω στο 1550) δημιούργησε την Μονή πάνω στα ερείπια προϋπάρχοντος ναού.
Λογικά ο προϋπάρχων αυτός ναός καταστράφηκε από τους Τούρκους μετά την κατάληψη της Εύβοιας το 1470. Το 1824 οι Τούρκοι καταστρέφουν με φωτιά και το νέο ναό για να εκδικηθούν τη συμμετοχή των μοναχών στον ξεσηκωμό του 1821. Η νέα ανοικοδόμηση έγινε το 1877.
Στο ναό του Μοναστηριού φυλάσσονται σε καλλίτεχνη λειψανοθήκη τα ευωδιάζοντα και θαυματουργά οστά του οσίου Δαυίδ του Γέροντος, καθώς το θυμιατό και το πετραχήλι του Αγίου, Ρωσικής προέλευσης. Σώζεται επίσης χειρόγραφο δανειστήριο του Αγγελή Γωβιού, ο οποίος ερχόμενος από το Πήλιο πέρασε από τη Μονή και δανείσθηκε 1000 γρόσια για τις ανάγκες του αγώνα. Στο δανειστήριο αυτό ο Ευβοέας στρατηγός ευχαριστεί τους Πατέρες της Μονής αλλά και τους κατοίκους για τη συμβολή τους στον αγώνα για την ελευθερία.
Τις τελευταίες δεκαετίες η Μονή έγινε πανελλήνια γνωστή για τις Θείες ικανότητες ενός χαρισματικού μοναχού,που έζησε σ΄αυτή και που για πολλά χρόνια και μέχρι το τέλος της ζωής του υπήρξε ο ηγούμενος της.Πρόκειται για τον Γέροντα Ιάκωβο στον οποίο αποδίδονται πλήθος Θείων και ανθρωπίνων επεμβάσεων προς ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου. Σε εκατοντάδες ανέρχονται οι ευεργετηθέντες και πιστοί του γέροντα Ιακώβου, οι οποίοι μέχρι και σήμερα επισκέπτονται συνεχώς και κατά ομάδες την Μονή προκειμένου να προσκυνήσουν τον τάφο του και να επικαλεσθούν
τη συνδρομή του στα ανθρώπινα μικρά και μεγάλα προβλήματα τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου