Αυτός είναι ένας λόγος που ο Μάθιου Νίμιτς αφιέρωσε περισσότερο από
20 χρόνια στην μεσολάβηση για την επίλυση αυτού του θέματος που πρέπει
να είναι μία από τις πλέον σκοτεινές , και ακόμη πιο δισεπίλυτες
διαφορές. Και για τον λόγο αυτόν ο Νίμιτς χαιρέτισε με τόση θέρμη την
επίτευξη συμφωνίας ανάμεσα στους δύο πρωθυπουργούς για νέο όνομα.
«Από ασφαλή απόσταση, μπορεί να εμφανίζεται ως τοπική διένεξη ανταγωνιζόμενων μύθων», αναφέρει το κύριο άρθρο που εξιστορεί το χρονικό της διαφοράς αρχής γενομένης από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την διένεξη που προέκυψε από τις διεκδικήσεις ιστορικού παρελθόντος και εθνικής ταυτότητας.
«Αλλά όταν εξάπτονται τα πνεύματα στα Βαλκάνια, η ιστορία διδάσκει ότι δεν υπάρχει ασφαλής απόσταση».
Η ευκαιρία για τον Μάθιου Νίμιτς που ξεκίνησε το 1994 τις μεσολαβητικές του προσπάθειες ήρθε όταν «ο αριστερού προσανατολισμού Ζόραν Ζάεφ έγινε πρωθυπουργός της «Μακεδονίας» πριν από έναν χρόνο. Εκείνος, όπως και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας της Ελλάδας, είναι αντι-εθνικιστής. Ο κ. Νίμιτς ενέτεινε τις μεσολαβητικές του προσπάθειες, δοκιμάζοντας το ένα επίθετο μετά το άλλο, μέχρι και δύο πρωθυπουργοί να συμφωνήσουν στο «Βόρεια». Τα συγχαρητήρια ήλθαν από όλες τις πλευρές».
«Μπορεί να είναι πρόωρα», προειδοποιούν οι New York Times. «Οι εθνικιστές στην Ελλάδα και την «Μακεδονία» παραμένουν αντίθετοι σε οποιονδήποτε συμβιβασμό. Ο κ. Ζάεφ έχει υποσχεθεί να θέσει την ονομασία σε δημοψήφισμα, ενώ ο δεξιός κυβερνητικός εταίρος του κ. Τσίπρα δήλωσε ότι θα εναντιωθεί στην συμφωνία στο Κοινοβούλιο. Πολύ καλύτερα θα έκαναν να γιορτάσουν μαζί με τον κ. Νίμιτς «μία περίοδο βελτιωμένων σχέσεων», αυτό που μπορεί να είναι η καλύτερη πραγματική συμφωνία αυτής της εβδομάδας.
ΑΝΤΛΗΣΗ ΠΗΓΗΣ ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Από ασφαλή απόσταση, μπορεί να εμφανίζεται ως τοπική διένεξη ανταγωνιζόμενων μύθων», αναφέρει το κύριο άρθρο που εξιστορεί το χρονικό της διαφοράς αρχής γενομένης από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την διένεξη που προέκυψε από τις διεκδικήσεις ιστορικού παρελθόντος και εθνικής ταυτότητας.
«Αλλά όταν εξάπτονται τα πνεύματα στα Βαλκάνια, η ιστορία διδάσκει ότι δεν υπάρχει ασφαλής απόσταση».
Η ευκαιρία για τον Μάθιου Νίμιτς που ξεκίνησε το 1994 τις μεσολαβητικές του προσπάθειες ήρθε όταν «ο αριστερού προσανατολισμού Ζόραν Ζάεφ έγινε πρωθυπουργός της «Μακεδονίας» πριν από έναν χρόνο. Εκείνος, όπως και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας της Ελλάδας, είναι αντι-εθνικιστής. Ο κ. Νίμιτς ενέτεινε τις μεσολαβητικές του προσπάθειες, δοκιμάζοντας το ένα επίθετο μετά το άλλο, μέχρι και δύο πρωθυπουργοί να συμφωνήσουν στο «Βόρεια». Τα συγχαρητήρια ήλθαν από όλες τις πλευρές».
«Μπορεί να είναι πρόωρα», προειδοποιούν οι New York Times. «Οι εθνικιστές στην Ελλάδα και την «Μακεδονία» παραμένουν αντίθετοι σε οποιονδήποτε συμβιβασμό. Ο κ. Ζάεφ έχει υποσχεθεί να θέσει την ονομασία σε δημοψήφισμα, ενώ ο δεξιός κυβερνητικός εταίρος του κ. Τσίπρα δήλωσε ότι θα εναντιωθεί στην συμφωνία στο Κοινοβούλιο. Πολύ καλύτερα θα έκαναν να γιορτάσουν μαζί με τον κ. Νίμιτς «μία περίοδο βελτιωμένων σχέσεων», αυτό που μπορεί να είναι η καλύτερη πραγματική συμφωνία αυτής της εβδομάδας.
ΑΝΤΛΗΣΗ ΠΗΓΗΣ ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου